ارزیابی سیاست‌های دولتی تأمین مسکن در مورد گروه‌های کم درآمد شهری (مطالعه موردی: شهر سامان)

امروزه یکی از اساسی‌ترین نیازهای بشری، مسکن مناسب است. رسالت دولت به منظور اجرای صحیح اصول قانون اساسی، تأمین مسکن ارزان قیمت در قالب شرکتهای تعاونی مسکن مهر برای اقشار ضعیف و دهک‌های پایین جامعه است. برای تحقق این هدف والا، تمام ارگان‌های زیرمجموعه هیئت دولت بسیج شده‌اند. وزارت تعاون در کنار سایر نهادها، وظیفه اجرای برخی از موارد محوله در این برنامه را برعهده دارد. بر همین مبنا ابتدا باید سیاست‌های پیشین ارزیابی شده و بر مبنای آن به برنامه‌ریزیهای و سیاست‌های جدید اقدام نمود که در این پژوهش به ارزیابی سیاست‌های دولتی تأمین مسکن در مورد گروه‌های کم درآمد شهری به روش توصیفی-همبستگی پرداخته شده است. منطقه مورد مطالعه شهر سامان است. سامان یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری و در فاصله ۲۲ کیلومتری شمال شرقی شهرکرد قرار دارد. سامان به دلیل قرار گرفتن در حاشیه زاینده رود از زمینه مناسبی برای کشاورزی، باغداری و جذب گردشگر برخوردار است. جهت جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل و ارزیابی نتایج از نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد به طور کلی سیاست‌های دولتی تأمین مسکن در مورد گروه‌های کم درآمد شهری مناسب نبوده و افراد از سیاست‌های دولت در مورد تأمین مسکن گروه‌های کم درآمد شهری رضایت ندارند. همچنین افراد از سیاست‌های شهرداری به عنوان نماینده دولت در مورد تأمین مسکن گروه‌های کم درآمد شهری و از نحوه اجرای سیاست‌های دولت در مورد تأمین مسکن این گروه و نیز از نحوه نظارت بر اجرای سیاست‌های دولت در مورد تأمین مسکن گروه‌های کم درآمد شهری رضایت دارند، اما به نظر می‌رسد امنیت اجتماعی در مسکن‌های مهر مناسب نمی‌باشد.